Giovanna della Croce "Geniusz kobiecy"

Genialne kobiety w dawnych i nowych czasach zadziwiały Kościół wiarą i mądrością. Pojęcie „geniusz kobiecy” pochodzi z listu apostolskiego Jana Pawła II Mulieris dignitatem, w którym papież zaprezentował oryginalne katolickie spojrzenie na tzw. kwestię kobiecą. Autorka książki, s. Giovanna della Croce – filozofka, historyk sztuki i karmelitanka bosa – odwołując się do myśli papieskiej, poszukuje w klasycznych pismach świętych i mistyczek katolickich śladów kobiecego duchowego geniuszu, który może być inspiracją zarówno dla współczesnych kobiet różnych stanów i powołań, jak i dla mężczyzn, którzy nie zawsze potrafią właściwie docenić rolę pierwiastka kobiecego w duchowości chrześcijańskiej.

Przewodniczkami na tej drodze autorka czyni zarówno znane święte: Katarzynę Sieneńską, Teresę z Ávila i Klarę z Asyżu, jak i mniej znane mistyczki, które w ostatnich latach coraz bardziej torują sobie drogę do szerokiego grona odbiorców: Hildegardę z Bingen, Julianę z Norwich i Brygidę Szwedzką. Dodatkowym walorem książki jest to, że wiele z obszernie przytaczanych tekstów mistyczek po raz pierwszy zostało przetłumaczonych na język polski.

Przez wiele wieków chrześcijańskiej historiografii kobieta, jej duchowa oryginalność, pozycja w kulturze teologicznej i świeckiej, były spychane na margines. Dziś sytuacja się zmieniła. Widać chęć przezwyciężenia przesądów i odbudowania historii społeczeństwa i Kościoła jako historii mężczyzn i kobiet. W kręgach kościelnych przezwyciężane są postawy, które domagały się podporządkowania kobiet mężczyznom, a tym samym ograniczały możliwość pełnego ich zaangażowania w życie Kościoła, społeczeństwa, w politykę i gospodarkę. Wielkie znaczenie w przełamywaniu tych postaw miało nauczanie Jana Pawła II: podkreślanie równej godności kobiety i mężczyzny oraz szczególne docenienie „kobiecego geniuszu”. - fragment książki -

Siostra Giovanna della Croce (Gerda von Brockhusen), karmelitanka bosa. Urodzona w 1921 r. we Frankfurcie nad Menem, absolwentka filozofii i historii sztuki, od 1944 roku asystentka w katedrze filologii bizantyjskiej Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1950 roku wstąpiła do klasztoru karmelitanek w Mediolanie, gdzie mieszka do dziś. Jest autorką wielu prac z zakresu apologetyki i duchowości.